Proletari Forum & Italia Forum

by **Laert** » 07 Apr 2010, 08:44

Nese keni vendosur te kaloni pushimet kete vere ne brigjet e ujerave dhe plazheve shqiptare, zgjidhja nuk duket fort e pagoditur. Nga pikepamja mjedisore, kete vere duket se do te kemi plazhe dhe ujera me te pastra se vitet e meparshme. Ministria e Mjedisit jep garancise se nga Velipoja deri ne Ksamil, Shqiperia ofron plazhe, ujerat e te cilave per nga niveli i ndotjes mbeten brenda parametrave te Organizates Boterore te Shendetesise.

Jo vetem per shqiptaret por edhe per te huajt, kete vit turizmi shqiptar do te ofroje me shume. Kjo duke filluar qe nga uji i paster, rera dhe ambientet perreth, masa te marra keto jo vetem nga pronaret e plazheve private por edhe nga pushteti vendor. Nga ana tjeter titullaret me te larte te Ministrise se Mjedisit tregojne edhe monitorimin qe eshte bere per kete vit.

Sipas zv/ministrit Aleksader Garuli, ne gjithe vijen bregdetare nga 72 stacione monitorimi vetem 3 pika, rezultojne me ngarkese bakteriale me te larte sesa niveli i lejuar. Gjithsesi, sipas Garulit ato nuk jane zona plazhi dhe perkojne me pikat e derdhjes se mbetjeve urbane. "Keto zona i hasim kryesisht ne bregdetin e Durresit, por qe nuk jane zona ky behet plazh, por kane te bejne me vendgrumbullime te mbeturinave. Keto te fundit shkaktojne edhe ndotjen e ujit", ka pohuar Garuli.
Sipas tij, nderkohe vlen te theksohet se plazhi i Velipojes, Shengjinit, Dhermiut, Himares, Borshit, jane plazhet me te pastra. Ministria e Mjedisit u ben apel te gjithe qytetareve, te cilet do te pushojne ne bregdetin dhe plazhet shqiptar, te ruajne me fanatizem ambientin, pasi vetem ata rrezikojne te jene faktori ndotes per kete stine. Nderkohe per sa u perket investimeve, behet publike se vitin e ardhshem do te filloje ndertimi i kolektoreve te cilet do te mundesojne pastrimin e ujerave nga ndotjet e ndryshme, kryesisht nga ndotjet e zeza. Deri me tani i vetmi kolektor i ndertuar eshte ai i Liqenit te Ohrit, i cili ka pastruar ndjeshem ujin e ketij liqeni.

by **Laert** » 07 Apr 2010, 22:14

Erdh' pranvera! Por unÃ« nuk'e besova ...

(Kujtime rreth Festivalit XI nÃ« Radio Televizionin Shqiptar)

(NjÃ« prej kÃ«ngÃ«ve tÃ« Festivalit XI, ajo e titulluar â€œErdhâ€™ pranvera!â€, interpretuar nga kÃ«ngÃ«tari i njohur shkodran, Tonin TÃ«rshana, bÃ«nte aluzion pÃ«r ardhjen e njÃ« flladi â€œpranverorâ€ tÃ« shumÃ«pritur nga njerÃ«zit. Por, me tÃ« drejtÃ«, me njÃ« â€œprofeciâ€ rrÃ«nqethÃ«se, autori i tekstit tÃ« saj, Xhevahir Spahiu, do tÃ« vijonte me refrenin: Por unÃ« sâ€™e besova... NÃ« fakt, siÃ§ treguan edhe ngjarjet e mÃ«pasme, ajo â€œpranverÃ«â€ imagjinare liberalizmi qÃ« vendi pÃ«rjetoi pÃ«r fare pak kohÃ«, do tÃ« ndiqej nga njÃ« dimÃ«r i ashpÃ«r polar, i cili do tÃ« shoqÃ«rohej me njÃ« fushatÃ« tÃ« dhunshme, tÃ« egÃ«r e tÃ« frikshme, kundÃ«r gjithÃ§kaje tÃ« huaj, tÃ« bukur, intime e njerÃ«zore).
Vasil Qesari

Ishte fund dhjetori i vitit 1972. NÃ« Ã‡orovodÃ« mbÃ«rrita mbasi kisha bÃ«rÃ« tetÃ« orÃ« udhÃ« nÃ« kÃ«mbÃ«, nÃ«pÃ«r pyje, gryka e pÃ«rrenj. Nga fshati i thellÃ« malor i BackÃ«s, ku punoja mÃ«sues, kisha pÃ«rshkruar mes borÃ«s, Potomin, QafÃ«n, Zogasin, e, rreth orÃ«s shtatÃ« tÃ« mbrÃ«mjes, kisha mbÃ«rritur nÃ« qytet. Mbasi mora pak veten duke kthyer njÃ« konjak dopio tek â€œKafe Skrapariâ€, nxitova nÃ« hotelin e vetÃ«m tÃ« qytetit.
- Vende sâ€™ka! - mÃ« tha prerÃ« hotelxhiu, njÃ« ushtarak i dalÃ« nÃ« pension. Dola jashtÃ« e ndenja ca Ã§aste nÃ« verandÃ«. Nata qe e rÃ«ndÃ«. E zezÃ« pis. Qyteti i vogÃ«l dhe i heshtur qe zhytur nÃ«n njÃ« brymÃ« tÃ« dendur e tÃ« akullt, e cila zbriste qÃ« lart nga malet me borÃ« tÃ« TomorricÃ«s, sÃ« bashku me ujÃ«rat e vrullshme tÃ« Osumit.
Po tani, si tâ€™ia bÃ«ja? Ku tÃ« veja mes atij acari!?... PÃ«r fat, mendja mÃ« shkoi tek njÃ« shoqe arsimtare nga Vlora, e cila punonte si kujdestare nÃ« konviktin e tÃ« vetmes shkollÃ« tÃ« mesme nÃ« qytet. Vendosa tÃ« shkoja ta takoja! Ajo mund tÃ« mÃ« ndihmonte. Mjaftonte tÃ« fusja kokÃ«n diku, sâ€™pretendoja mÃ« tepÃ«r. E ashtu bÃ«ra. Vajta nÃ« konvikt e, mbasi u pÃ«rshÃ«ndetÃ«m miqÃ«sisht, i qava hallin.
Sâ€™ka problem! - mÃ« qetÃ«soi, - PunÃ« qÃ« rregullohet! PÃ«r fat, sonte, njÃ« nxÃ«nÃ«s nga GjerbÃ«si ka shkuar nÃ« shtÃ«pi e krevati i tij Ã«shtÃ« bosh. E, pÃ«rveÃ§ kÃ«saj, e di qÃ« je edhe me shans? Ke pÃ«r tÃ« ndjekur natÃ«n e fundit tÃ« festivalit. Sâ€™ka pak ditÃ« qÃ«, me ndÃ«rhyrjen e sekretarit tÃ« parÃ«, seksioni i arsimit na ka blerÃ« njÃ« televizor, tÃ« cilin e kemi instaluar nÃ« mencÃ«n e konviktit...
Qenkam vÃ«rtet me fat, thashÃ« me vete. Ndjehesha i lehtÃ«suar dhe i gÃ«zuar. Problemin e fjetjes e kisha zgjidhur e, tani kisha dhe privilegjin tÃ« ndiqja Festivalin XI tÃ« kÃ«ngÃ«s. Dhe qysh, pa?! NÃ«pÃ«rmjet ekranit tÃ« televizorit... NdÃ«rkohÃ« qÃ«, gjithÃ« tÃ« tjerÃ«t e ndiqnin atÃ«, vetÃ«m nÃ«pÃ«rmjet radios. Sepse, si kudo, dhe nÃ« Ã‡orovodÃ«, nuk kish mÃ« tepÃ«r se tre a katÃ«r familje, tÃ« cilat kishin televizorÃ«.
Zbrita poshtÃ« nÃ« mencÃ« e, sa hyra brenda, ndjeva erÃ«n e athÃ«t tÃ« bukÃ«s sÃ« fermentuar pÃ«rzier me frymÃ«n e ngrohtÃ« tÃ« rreth dyqind djemve e vajzave qÃ« kishin zÃ«nÃ« vend nÃ«pÃ«r stola. Salla qe mbushur plot e pÃ«rplot. Televizori ishte instaluar nÃ« njÃ« kÃ«nd tÃ« mencÃ«s, brenda njÃ« lloj dollapi me Ã§elÃ«s, kanatat e tÃ« cilit qenÃ« hapur plotÃ«sisht. Zura vend, aty nga radhÃ«t e fundit, e ndeza njÃ« cigare. Transmetimi i festivalit nga salla e Teatrit tÃ« Operas nÃ« TiranÃ« sapo kish nisur. Spikerja po prezantonte orkestrÃ«n e interpretuesit, tÃ« cilÃ«t ishin nÃ« pÃ«rgjithÃ«si emra mjaft tÃ« njohur.
KÃ«ngÃ«t nisÃ«n tÃ« ndiqnin njÃ«ra-tjetrÃ«n. PranÃ« meje, dy vajza lÃ«viznin vithet, sipas ritmit tÃ« tyre. ShumÃ« shpejt edhe mua mÃ« pushtuan emocionet. Sa festival i bukur! Ã‡farÃ« skene! Sâ€™mÃ« besohej qÃ« po zhvillohej nÃ« TiranÃ«, po diku tjetÃ«r. Larg, nÃ« njÃ« vend tÃ« pa pÃ«rcaktuar. Diku, ku sâ€™kishte censurÃ«, klishe, zymtÃ«si, ndrojtje e frikÃ«. Ndjeva ngazÃ«llim e, njÃ«kohÃ«sisht, habi. Festivali ndryshonte, si nata me ditÃ«n, nÃ« krahasim me ata tÃ« viteve tÃ« kaluar.
PÃ«r njÃ« Ã§ast, u shkÃ«puta nga imazhi i ekranit e pyeta veten: Ã‡udi?! Si qe e mundur qÃ« autoritetet tÃ« lejonin njÃ« festival tÃ« tillÃ«, aq modern? Por meloditÃ« sâ€™mÃ« lanÃ« tÃ« reflektoja. U zhyta pÃ«rsÃ«ri nÃ« kÃ«naqÃ«sinÃ« time. PÃ«r herÃ« tÃ« parÃ« po dÃ«gjoja kÃ«ngÃ« tÃ« tilla plot rritÃ«m. KÃ«ngÃ«tarÃ« qÃ« sâ€™rrinin, si zakonisht, tÃ« ngrirÃ« e palÃ«vizur para mikrofonit. Orkestrime krejt origjinale. PÃ«r mÃ« tepÃ«r, shumica e teksteve, (e kjo, pÃ«r herÃ« tÃ« parÃ« nÃ« historinÃ« e festivaleve tÃ« gjeratÃ«hershÃ«m), flisnin pÃ«r dashurinÃ«, Ã«ndÃ«rrat, shpresat, detin, pranverÃ«n. PÃ«r PartinÃ« dhe ndÃ«rtimin e socializmit, kish a sâ€™kish, katÃ«r a pesÃ« kÃ«ngÃ«.
Po kÃ«ngÃ«tarÃ«t?... Ato ishin veshur bukur e me shije. Me flokÃ« tÃ« krehura sipas modÃ«s. TÃ« stolisura me bizhuteri e tÃ« grimuara fort. NÃ«n dritat e projektorÃ«ve dhe efekteve speciale tÃ« regjisÃ« televizive, ato dukeshin tÃ« magjishme. NdÃ«rkohÃ«, nÃ«pÃ«rmjet ekranit, vura rÃ© dhe njÃ« element tjetÃ«r i cili mâ€™u duk tepÃ«r origjinal. NÃ« rrethe kryesore tÃ« vendit qenÃ« ngritur zhuri tÃ« posaÃ§me, tÃ« cilat, nÃ«pÃ«rmjet lidhjeve direkt me regjinÃ« nÃ« TiranÃ«, (ashtu si nÃ« festivalin italian tÃ« â€œSanremosâ€), jepnin vlerÃ«sime pÃ«r kompozimet dhe interpretimet e kÃ«ngÃ«tarÃ«ve.
O perÃ«ndi?! Ai festival ishte njÃ« mrekulli e vÃ«rtetÃ«!...
Duke pÃ«rfituar nga pushimet shkollore tÃ« janarit, mbasi kalova festÃ«n e Vitit tÃ« Ri pranÃ« familjes, shkova nÃ« TiranÃ«. Kish kaluar mÃ« tepÃ«r se njÃ« vit qÃ« isha diplomuar e punoja si mÃ«sues nÃ« njÃ« vrimÃ« tÃ« humbur tÃ« Skraparit. Ndjeja mall pÃ«r miqtÃ«, fakultetin, rrugÃ«t e rrÃ«mujÃ«n e kryeqytetit. Ajo periudhÃ« ndarjeje me jetÃ«n studenteske, (plus, trishtimin e rraskapitjen, aty mbrapa diellit, ku mÃ« kishin degdisur), mÃ« dukej si njÃ« jetÃ« e tÃ«rÃ« e kaluar nÃ« burg.
Kisha pÃ«rshtypjen e hidhur se, gjatÃ« asaj kohe, kisha humbur jo vetÃ«m shumÃ« gjÃ«ra tÃ« shtrenjta, por edhe gjithÃ§ka tÃ« dashur e tÃ« bukur, pÃ«r tÃ« cilat ia vlente tÃ« jetoje. NÃ« thellÃ«si tÃ« qenies ndjeja se isha flakur qÃ«llimisht, tamam si leckÃ«. PikÃ«risht, pÃ«r tÃ« mÃ« dÃ«rrmuar e vrarÃ«. PÃ«r tâ€™u harruar. PÃ«r tÃ« humbur njÃ« herÃ« e pÃ«rgjithmonÃ«, atje larg, mes malesh. KÃ«shtu, pra, nÃ« kontrast tÃ« plotÃ« me ato vizione, mendime e dhimbje shpirtÃ«rore, Tirana, mu shfaq edhe mÃ« e bukur, mÃ« e gjallÃ« e mÃ« e civilizuar se kurrÃ« ndonjÃ« herÃ« tjetÃ«r...
Ato ditÃ« qÃ« ndenja aty, kudo qÃ« shkova, nÃ« familjet e tÃ« afÃ«rmve, nÃ« shoqÃ«ri me miq e tÃ« njohur, dÃ«gjoja tÃ« flitej e tÃ« diskutohej vetÃ«m pÃ«r Festivalin XI. ShumÃ« e vlerÃ«sonin dhe e cilÃ«sonin tÃ« mrekullueshÃ«m. Por, kish qÃ« thoshin se, ai qe thjesht njÃ« imitim banal i â€œSanremosâ€. Se, televizioni nuk ish nÃ« binarÃ« e se, me veshjet e paraqitura nga kÃ«ngÃ«tarÃ«t kish reklamuar modÃ«n e huaj etj. Madje, nÃ« njÃ« familje dÃ«gjova se vetÃ« shoku Enver, nuk e kish pÃ«lqyer festivalin dhe se, Partia, shpejt, do tÃ« merrte masa pÃ«r organizatorÃ«t e tij.
NÃ« xhirot qÃ« bÃ«ra nÃ« rrugÃ«n pÃ«rreth Pallatit tÃ« KulturÃ«s, tÃ« cilÃ«n studentÃ«t nÃ« zhargonin e tyre e quanin â€œBroduejâ€, vura re se modernizimi i jetÃ«s nÃ« kryeqytet, kish bÃ«rÃ« pÃ«rpara. NÃ« njÃ« birrari, pÃ«rballÃ« gjellÃ«tores â€œTymiâ€, (ku gjatÃ« viteve studenteske, shkonim shpesh pÃ«r tÃ« ngrenÃ« qofte e pilaf me fasule), dy Ã§una me kitara elektrike po kÃ«ndonin â€œLet it beâ€ tÃ« Beatles. PÃ«rbri, nÃ« trotuarÃ«t plot njerÃ«z, kalonin djem qÃ« mbanin flokÃ« e favorite tÃ« gjata, xhaketa tÃ« ngushta nÃ« bel e tek-tuk edhe pantallona blue-jeans. Vajzat, sidomos gjimnazistet, qenÃ« bÃ«rÃ« dhe mÃ« tÃ« hijshme. Ato i kishin prerÃ« flokÃ«t alla-Caterina Caselli, sytÃ« tÃ« lyera dukshÃ«m me rimel dhe, fustanet e fundet tÃ« shkurtra, mbi gjunjÃ«.
NÃ« malin e Dajtit qe instaluar njÃ« pÃ«rforcues i televizionit italian e, shumÃ« tÃ« njohur mÃ« thanÃ« se, shpesh mblidheshin mbrÃ«mjeve te miqtÃ« a fqinjÃ«t qÃ« kishin televizorÃ«, pÃ«r tÃ« ndjekur si nÃ« kinema emisionet me prezantuesin e njohur Mike Bongiorno, Rischia tutto, Lascio o radoppio a varietetÃ« muzikore tÃ« mbrÃ«mjeve tÃ« shtuna Canzonissima e Senza rete. Instalimi i pÃ«rforcuesit tÃ« televizionit italian dhe ndjekja e lirÃ« e emisioneve tÃ« tij, ajo atmosferÃ« tolerante dhe e ngrohtÃ« dukej se kish sjellÃ« nÃ« jetÃ«n e njerÃ«zve njÃ« fllad tÃ« ri. NjÃ« erÃ« tÃ« kÃ«ndshme, aromÃ«n e sÃ« cilÃ«s edhe pse qe endÃ© janar e lulet mungonin, e ndjeje gjithandej.
AtÃ« fllad, dhe pse ndodhesha shumÃ« larg jetÃ«s sÃ« kryeqytetit, e kisha ndjerÃ« nÃ« distancÃ« edhe unÃ«, aty nÃ« fshatin malor tÃ« BackÃ«s. Aty, mes ditÃ«ve tÃ« trishtimit, vetmisÃ« e varfÃ«risÃ« ekstreme tÃ« nxÃ«nÃ«sve tÃ« mi tÃ« vegjÃ«l. AtÃ« vit, Radio-Tirana, qe pÃ«r ne i vetmi argÃ«tim. Mbas transmetimit pÃ«r herÃ« tÃ« parÃ« tÃ« festivalit tÃ« kÃ«ngÃ«s nÃ« â€œEurovisionâ€, ajo kish vijuar me njÃ« emision tjetÃ«r tÃ« ri, ku pÃ«r Ã§do pasdite, transmetoheshin muzikÃ« e kÃ«ngÃ« tÃ« huaja. Tekstet e tyre, madje, sÃ« pari pÃ«rktheheshin nga folÃ«sja nÃ« shqip, e pastaj jepeshin nÃ« gjuhÃ«n e tyre origjinale.
Po ndodhte ajo qÃ« as mund tÃ« mendohej...
Radio-Tirana transmetonte kÃ«ngÃ« tÃ« huaja qÃ« gjer atÃ«herÃ« ishin tÃ« ndaluara. KÃ«ngÃ«, dÃ«gjimi i tÃ« cilave, pak kohÃ« mÃ« parÃ«, ish plot rreziqe e pasoja. Variete italiane e angleze, muzikÃ« e lehtÃ« e pjesÃ« â€œpopâ€, â€œbeatâ€ e â€œrockâ€. Shumica e tyre qenÃ« marrÃ« nga repertori i festivalit tÃ« fundit italian tÃ« â€œSanremosâ€. TÃ« tjerat, ishin kÃ«ngÃ« tÃ« njohura tÃ« MinÃ«s, Celentanos, Reitanos, Solos, Morandit, Cinquettit. Po, edhe tÃ« grupeve tÃ« dÃ«gjuara e me famÃ« botÃ«rore, si Beatles, Rolling Stones, Bee Gis, Abba, Aferdite Childs etj ...
Ã‡â€™po ndodhte kÃ«shtu nÃ« TiranÃ« e krejt vendin?â€¦ Jo vetÃ«m njerÃ«zit e thjeshtÃ«, por edhe shumÃ« kuadro e militantÃ« tÃ« PartisÃ«, ndjeheshin tÃ« shushatur e nuk dinin tÃ« jepnin shpjegime. NjerÃ«zit pyesnin me dyshim: A qe e vÃ«rtetÃ« se, ato lÃ«shime, bÃ«heshin me orientim nga lart e me dijeninÃ« e UdhÃ«heqjes? Mos qenÃ« ato, vallÃ«, shenjat e para tÃ« njÃ« kursi mÃ« tolerant, i cili mund tÃ« sillte me lezet, njÃ« afrim gradual me PerÃ«ndimin? Apo, ndofta, njÃ« tentativÃ« e kujdesshme pÃ«r tÃ« dalÃ« nga izolimi, duke dhenÃ« sinjale qÃ« linin tÃ« kuptohej se edhe ne ishim pjesÃ« e EvropÃ«s? Apo, mos qe diÃ§ka, krejtÃ«sisht tjetÃ«r?... Thjesht njÃ« tatim pulsi. NjÃ« tentativÃ« e Ã§mendur e njÃ« pjese tÃ« inteligjencÃ«s e rinisÃ« sÃ« moderuar tÃ« sektorÃ«ve tÃ« artit e kulturÃ«s? Apo, rezultat i presionit tÃ« antikonformizmit, i cili kish nisur tÃ« shfaqej nÃ« njÃ« shtresÃ« tÃ« caktuar tÃ« shoqÃ«risÃ«, e qÃ« sâ€™pranonte dot rregullin totalitar pÃ«r tÃ« jetuar pa kurrfarÃ« individualiteti? (Zhveshur nga Ã§do lloj ndjenje intime. Nga uni personal. NÃ« kundÃ«rshtim me orientimet e propagandÃ«s intensive tÃ« PartisÃ«, e cila fliste pa pushim pÃ«r triumfin e shpirtit kolektiv, kundÃ«r individualizmit mikroborgjez e gjithÃ§kaje qÃ« kish tÃ« bÃ«nte me botÃ«n e lirÃ« shpirtÃ«rore tÃ« njeriut?! )
Por, cilÃ«t ishin, konkretisht, ata intelektualÃ« qÃ« do tÃ« dÃ«shironin tÃ« dilnin nga zgjedha duke rrezikuar aq shumÃ«? Kush qenÃ« ata qÃ«, me guxim, kishin zgjedhur rrugÃ«n e antikonformizmit?
SÃ« pari, sipas mendimit tim, ata ishin njÃ« numÃ«r i kufizuar personash qÃ« kishin edhe karakteristika tÃ« veÃ§anta. Pjesa mÃ« e madhe e tyre, qenÃ« njerÃ«z tÃ« fushave tÃ« artit e kulturÃ«s qÃ«, sipas mundÃ«sive e rasteve qÃ« u krijoheshin, pÃ«rpiqeshin tâ€™u shmangeshin normave tÃ« ngurta konform moralit nÃ« fuqi. Ata, edhe pse nuk e shfaqnin hapur, ishin tÃ« bindur se ShqipÃ«ria e shoqÃ«ria shqiptare, e cila jetonte jo vetÃ«m gjeografikisht nÃ« EvropÃ«, (pavarÃ«sisht nga orientimi i saj ideologjik), nuk mund tÃ« qÃ«ndronte indiferente ndaj civilizimit, traditave, kulturÃ«s e mÃ«nyrÃ«s sÃ« jetesÃ«s oksidentale.
SÃ« dyti, nÃ« radhÃ«t e antikonformistÃ«ve, bÃ«nin pjesÃ«, sigurisht, edhe shumÃ« tÃ« rinj e tÃ« reja (veÃ§anÃ«risht mes radhÃ«ve tÃ« studentÃ«ve) qÃ« aspironin e Ã«ndÃ«rronin njÃ« mÃ«nyrÃ« jetese krejt tjetÃ«r. MÃ« tÃ« lirÃ« e mÃ« pak tÃ« politizuar. JashtÃ« sloganeve e dogmave. JashtÃ« tabuve ideologjike dhe propagandÃ«s absurde e aspak bindÃ«se. (Ajo pjesÃ« e rinisÃ«, e cila e ndikuar kryesisht nga televizionet dhe radiot e huaja, pÃ«rpiqej tÃ« mÃ«sonte e tÃ« imitonte kulturÃ«n dhe mÃ«nyrÃ«n e jetesÃ«s perÃ«ndimore. QÃ« mbahej e vishej sipas modÃ«s. QÃ« mÃ«sonte gjuhÃ« tÃ« huaja, mbante letÃ«rkÃ«mbim me jashtÃ« apo dÃ«gjonte muzikÃ« moderne...)
SÃ« treti, nÃ« kategorinÃ« e antikonformistÃ«ve, (edhe pse kjo mund tÃ« duket krejt absurde), bÃ«nin pjesÃ« edhe vetÃ« fÃ«mijÃ«t e nomenklaturÃ«s sÃ« lartÃ«. Ata, qÃ« kishin mundÃ«si tÃ« dilnin jashtÃ« apo qÃ« i kishin prindÃ«rit anÃ«tarÃ« tÃ« KQ, ministra, drejtorÃ«, ambasadorÃ« a diplomatÃ« e siguronin me lehtÃ«si, disqe magnetofonÃ«, kaseta me muzikÃ« moderne, libra e revista tÃ« ilustruara, veshje tÃ« modÃ«s etj. KÃ«shtu, me a pa dashje, indirekt apo indirekt, edhe ata bÃ«heshin kontigjent i antikonformistÃ«ve. Sepse, me mÃ«nyrÃ«n e tyre tÃ« jetesÃ«s, shijet e paraqitjen e tyre tÃ« jashtme, influenconin te tÃ« tjerÃ«t duke u bÃ«rÃ« kÃ«sisoj, burim imitimi e pÃ«rÃ§ues tÃ« ndikimeve tÃ« huaja ...
Gjithsesi Festivali i KÃ«ngÃ«s nÃ« Radio â€“Televizion, mbeti njÃ« ngjarje e shÃ«nuar nÃ« historinÃ« artistike e shoqÃ«rore tÃ« viteve â€™70 e mÃ« tej, jo vetÃ«m pÃ«r frymÃ«n e tij liberale qÃ« pÃ«rÃ§oi nÃ« jetÃ«n e vendit (bashkÃ« me shumÃ« tentativa tÃ« tjera pÃ«r tÃ« modernizuar disi jetÃ«n e atÃ«hershme), por edhe pÃ«r faktin se ishte sinjali i njÃ« nisjeje sÃ« njÃ« faze tjetÃ«r represive, tÃ« egÃ«r e tÃ« tmerrshme, nÃ« jetÃ«n e atÃ«hershme totalitare.Tirana-Observer...

TONIN TERSHANA---------------------PJETER GACI--------------------------------------------------------PIACA ''KOL IDROMENO'' ---SHKODER

[b]Tonin Tershana kendoi kengen "Erdhi pranvera", kompozuar nga Pjeter Gaci me tekst te Llazar Siliqit.( Hapa dritaren e dhomes sime/ ne kornizen e qiellit te kalter/ hyri nje dege bajame/ e mbushur me lule te bardha/ Prane meje dikush tha/ erdhi pranvera/ por une nuk e besova... Kur erdhe ti tek une/ me ata floket e verdhe/ me nje bluze te holle, zbuluar supet e njome. Kur neper syte e tu celte lule limoni/ kur neper buzet e tua pikonte er e limonit/ e besova, erdh pranvera, kish ardh pranvera...).

Proletari Forum & Italia Forum

ERDHE PRANVERA, VERA te 2010, POR NUK E BESOVA...!

ERDHE PRANVERA, VERA te 2010, POR NUK E BESOVA...!

ERDHE PRANVERA, VERA te 2010, POR NUK E BESOVA...!

Who is online